شب یلدا : غزلی از حافظ و عکسهایی از هلند (مسعود غریبی)

به مناسبت شب یلدا
غزلی از حافظ شیرین سخن و عکسهایی از مسعود غریبی : زمستان2010در هلند

ای که در کنج خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری
ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز
فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفر کرده پیامی داری
بوی جان از لب خندان قدح می‌شنوم
بشنو ای خواجه اگر زانک مشامی داری
نامی ار می‌طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز درین شهر که نامی داری
خال شیرین تو خوش دانه‌ی عیشست ولی
برکنار چمنش وه که چه دامی داری
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون حافظ شب‌خیز غلامی داری